(externe analyse)

Bernard heeft een grote honger naar nieuwe kennis en inzichten, en krijgt een kick van het oplossen van ingewikkelde problemen. Iets nieuws kan hem mateloos boeien. Hij wil er dan alles over weten, maar het gevaar bestaat hierbij dat hij uiteindelijk met deze kennis niets doet omdat er zich alweer een nieuw interessant onderwerp aandient. Typisch voor Bernard is ook dat hij nauwelijks geniet van een behaald succes: in gedachten is hij reeds lang bezig met de volgende uitdaging.

Bernard bezit een intense persoonlijkheid die zeer sterk openstaat voor nieuwe kennis en inzichten. Hij is zeer leergierig en wil op de eerste plaats de wereld om zich heen in al zijn verbanden begrijpen.

Bernard reageert ook sterk op die prikkels en signalen. Ze raken hem diep en blijven ook langer nawerken. Als Bernard bijvoorbeeld een bijeenkomst heeft bijgewoond, dan blijft hetgeen hij gehoord en gezien heeft nog lang door zijn hoofd spelen. Daarom heeft Bernard vaak behoefte om zich alleen terug te trekken om niet overbelast te geraken. Je kunt hem vergelijken met een delicaat instrument dat signalen uit de omgeving registreert, maar te sterke signalen moet vermijden om niet beschadigd te geraken. Veel meer dan de gemiddelde persoon heeft Bernard de behoefte om regelmatig alleen te zijn, om zijn batterijen terug op te laden. Dit vaak ten koste van zijn sociale contacten. Bernard is daarom ook niet de persoon die je tijdens een fuif in het middelpunt van de belangstelling zult zien staan. Je hebt veel meer kans hem aan te treffen in een stil hoekje, samen met een paar vrienden.

Bernard wil graag met rust gelaten worden om met zijn eigen gedachten, zijn eigen projecten bezig te zijn. Hij geeft vaak een verstrooide indruk, omdat hij in gedachten verzonken aan iets anders aan het denken is. Op het bureau van Bernard zul je waarschijnlijk heel wat stapels met dossiers aantreffen waarin hij dezer dagen aan het werken is.

Hij steunt daarbij sterk op zijn intuïtie. Voor de keuze gesteld tussen een aantal mogelijkheden heeft hij bijvoorbeeld snel door welke wegen wel en welke wegen niet tot een oplossing zullen leiden. Hij is ook principieel wantrouwig ten opzichte van algemeen aanvaarde waarheden, alsook ten opzichte van alles wat hij hoort of leest in de pers: hij houdt er voortdurend rekening mee dat dit wel eens niet de waarheid zou kunnen zijn.

Hij streeft ernaar al zijn mogelijkheden en opties zolang mogelijk open te houden, en zal daarom belangrijke beslissingen zo lang mogelijk uitstellen. Bernard is immers niet iemand die gemakkelijk en impulsief beslissingen neemt. Hij stelt vaak acties uit omdat hij twijfelt aan de goede afloop en bang is om fouten te maken. Het is alsof hij telkens bij zijn onbewuste te rade moet alvorens iets te beslissen, in plaats van terug te kunnen vallen op routine en gewoonte. Hierdoor verbruikt hij enorme hoeveelheden geestelijke energie.

Bernard is bijzonder taalbewust, en heeft een grote verering voor het woord. Hij heeft er een hekel aan een brief met taalfouten te ontvangen. Zelf is hij iemand die veel tijd besteedt om een tekst te schrijven, omdat hij constant zijn woorden wikt en weegt, erom bezorgd om zijn gedachten zo precies mogelijk te formuleren.

Bernard houdt van zijn vrijheid. Voor hem betekent vrijheid niet: onbeperkt te kunnen genieten, ook niet: te kunnen doen wat je wil, maar wel: vrij te zijn van de zorgen van alledag, zelfs gerustgelaten te worden om zich volledig te kunnen wijden aan wat hem werkelijk interesseert, aan zijn projecten op lange termijn.

Bernard is meer toekomstgericht dan de gemiddelde persoon. Hij is zelden tevreden met toestanden zoals die op dit ogenblik zijn, maar is voortdurend bezig met hoe die zouden kunnen verbeterd worden. Omdat hij zozeer gericht is op de toekomst en op de vooruitgang is hij dan ook helemaal niet bang om oud te worden, integendeel: hij ziet de rijpheid van de latere levensfase met belangstelling tegemoet. Zijn prioriteit ligt in de toekomst, eerder dan in het genieten van het hier-en-nu. Bernard is dan ook niet de persoon die zich gemakkelijk zal laten gaan. Hij bezit een beheerste, zelfs geremde persoonlijkheid, altijd en overal wil hij zichzelf onder controle houden. Bernard heeft het daarom moeilijk om zich volledig te ontspannen.

"Pluk de dag" is zeker niet de lijfspreuk van Bernard. Hij zoekt geen verwenning op fysisch vlak, maar kropt zijn gevoelens en emoties op, verdrinkt ze als het ware in zijn gedachten en twijfels. Hij is ook niet gericht op luxe of materiële zaken (alhoewel hij toch vaak moeite heeft om oude zaken weg te doen).

Zintuiglijke prikkels kunnen Bernard overvallen en pijn doen.

Hij moet bijvoorbeeld frequent eten en drinken omdat de honger snel en scherp opkomt. Hij heeft behoefte aan veel calorieën in verhouding tot zijn lichaamsgewicht omdat de spijsvertering niet optimaal functioneert. Hij heeft vooral behoefte aan vlees, maar hij kan slecht tegen alcohol, het kan hem een enorme kater opleveren waardoor hij de volgende morgen ongeveer waardeloos is. Hetzelfde met zware tabak: het veroorzaakt een snellere hartslag, duizeligheid en gewichtsverlies.

Bernard wordt snel verliefd, maar kent veel schroom om zijn liefde te verklaren.

Bernard is een typische avondmens. Hij geraakt 's avonds moeilijk in zijn bed en kan er 's morgens zo mogelijk nog moeilijker uit. Hij is een slechte slaper en heeft daarom veel slaap nodig, meer dan de gemiddelde persoon. Zelfs in zijn slaap is hij nooit helemaal ontspannen. Er is een kans dat hij vanaf middelbare leeftijd alcohol of andere middelen nodig heeft om in slaap te geraken.

Op belangrijke ogenblikken maakt Bernard vaak een onbeholpen eerste indruk, vooral bij belangrijke personen en bij personen van wie hij iets moet bekomen (bijvoorbeeld omdat hij de vrouw van zijn dromen het hof wil maken), omdat hij te gespannen is.

Wanneer Bernard geconfronteerd wordt met grote problemen en stress, dan verliest hij zijn eetlust, wordt hij futloos en inactief, en weigert hij opgebeurd te worden door anderen. Hij moet tijd en gelegenheid krijgen dit in zijn eentje te overdenken en te verwerken. Dit is zijn enige uitweg uit het probleem. Hij is niet de persoon die dan onmiddellijk actie zal ondernemen of hulp en troost gaat zoeken bij derden, ook niet bij zijn partner.

Mensen als Bernard geven jou vaak de indruk dat er diep in hen de échte persoon zit, dat je niet met henzelf aan het praten bent maar met een soort tussenpersoon, terwijl de échte persoon diep in zichzelf met iets anders bezig is, iets wat wél belangrijk is. Samenleven met mensen als Bernard is interessant, maar ook gecompliceerd, in elk geval nooit saai.

Analysis of Gerda De Preter

Had Erasmus nu geleefd dan had hij voor zijn hoofdpersonage in Lof der Zotheid misschien wel een man gekozen, meer nog, dan was hij wellicht uitgekomen bij Bernard de Coen. Wie anders combineert op zo’n speelse wijze een kritisch ingestelde geest met een ontwapenende humor?

In zijn sonnetten en haikoes verkent deze veertigjarige schrijver diepmenselijke emoties, tast hij, als dan niet getooid met de zotskap, de grenzen en begrenzingen van de menselijke geest af in al zijn facetten.

Bernard verenigt in zich een aantal schijnbaar onverzoenbare tegenstellingen: hij is energiek en toch gesteld op innerlijke rust, boekenwurm en atleet, warm en gereserveerd, onbevangen en tegelijk ook diepgravend. De rode draad daarin is ongetwijfeld zijn passie voor het woord. Bernard is een taalkunstenaar, een gedreven zoeker naar perfecte zeggingskracht. Getuigen daarvan zijn de sonnettenbundel Les bourraches uit 2000 en de haikubundels Tiens en Ontkoppelingen I, respectievelijk uit 2001 en 2005. 

                                                                         10/11/2005